Uyanmak İstiyorum Şiiri - Ramazan Ateş

Rüyamda gördüm gülüm ben seni,
Peşinden koşmaya gücüm olmadı.
Hayale dalardım, göreyim seni,
Gözlerin gözümle hiç buluşmadı.

Telefon çalınca ürperirdim de,
Bir türlü arayan kimse olmadı.
Kulağım ses duyar bakardım hemen,
Ne yağmur, ne rüzgar hiç konuşmadı.

Kafayı yiyorum ben yavaş yavaş,
Kendimle uğraşım, kendimle savaş.
Bunca zaman oldu sabır mı kalır?
Mutluluk pınarım hiç çalışmadı.

Hayal mi? Gerçek mi? Var mıydın söyle?
Niye beni yordun, yok ettin böyle?
Karanlık geceler meskenim oldu,
Gözlerim uykuyla hiç tanışmadı.

Ne rüya, ne hayal boşladım artık.
Arzuyu, şehveti dışladım artık.
Dünyayı verseler dönüp bakamam,
Aklım nefis ile hiç yarışmadı.
Çok şükür inancım hiç karışmadı.

Enschede, 23.01.2010