Uyanmak Şiiri - Erdem Bağcı

uyanmak....
o derin mi derin uykudan....
kör olduğum sağır olduğum rüyalardan....
dilimin tutulduğu korkudan....
yuvarlanmak her seferinde kayalardan....
ve ben uçurumun dibinde....

kabus sandığım gördüklerim....
acıyla sızlarken kemiklerim....
ibretle esefle önümü iliklerim....
kaçarken insan dolu dünyalardan....
ve ben sanki canı cebinde....

uyanmak.....
kan ter içinde de olsa bir an önce....
ama ne mümkün uyumak ölümüne.....
yılların bitip gittiğini görünce....
dönüşü olmayan yol çıkar önüne....
ve ben çıkış kağıdı elinde....