Uyanış Şiiri - Kerem Canpolat

Kuru bir damak ile uyandım
Acı bir tad eşliğinde alınan derin nefesle
Ne olduğunu anlamamış gözlerle doğrultuyorum belimi
İlk başta damağımda ki kuruluğa odaklanıyorum
Belki olanlar karşısındaki hayretimdendir ağzımın açık kalışı
Ayaklarım karıncalanmış, sol kolum uyuşmuş
Doğruldukça soruyorum kendime, ne oldu da bu hale geldim?
Sordukça doğruluyorum...
Şimdi uyandım.
Yağlanmış saç, çapaklı kirpiklerle bakınıyorum etrafa
Halaa uyuyanlara...