Bu evden de çok sıkıldım, çok büyük hayallerle geldim ben sana İstanbul.
Yürütürsün sokaklarında tek başına, mutsuzluğa kürek çeker gibi yağmurun ortasında..
Beni hayal kırıklığını uğrattın.
Güzel bir evim olsun istedim, hep aksilikler çıkarttın önüme.
Seni sevmemem için ne gerekiyorsa yapar oldun bana, bazen sokaklarda kaybettirdin kendini bana,
Çıkmaz sokaklara çıkarttın, geri geri götürdün beni.
Sonra yollara tuzaklar koydun, ben tamir ettim,
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta