Uyanmak Şiiri - Kaan Karaduman

Bu evden de çok sıkıldım, çok büyük hayallerle geldim ben sana İstanbul.
Yürütürsün sokaklarında tek başına, mutsuzluğa kürek çeker gibi yağmurun ortasında..
Beni hayal kırıklığını uğrattın.
Güzel bir evim olsun istedim, hep aksilikler çıkarttın önüme.
Seni sevmemem için ne gerekiyorsa yapar oldun bana, bazen sokaklarda kaybettirdin kendini bana,
Çıkmaz sokaklara çıkarttın, geri geri götürdün beni.
Sonra yollara tuzaklar koydun, ben tamir ettim,
Gönül yaralarımı tamir eder gibi titizlikle…
Yorgunum yine bu gece dostum.
Çok yorgunum ben,
Ne anlatmaya çalışırsın ki aşık bir kalbe. O sadece Onu sevmekle meşguldür....
Aşk bizi ayrı düşürdü!
Aşk sizi etkiler, peki gittiğinde ki o durum ne olacak?
Yazıyorum bir şeyler sürekli çünkü, ben bunları hak etmedim umarım benim çektiklerimi bana çektirenlerde çeker ve o zaman beni anlarlar.
Yinede iyi niyetlerim onlarla olsun, sadece benim çektiklerimi çeksinler daha fazlasını istemem.
İnişli çıkışlı sürekli bir hareket halinde olan yaşamımda hayatıma renk katabilecek bir sevgilimiz olmaması sanırım olması gereken bir şey…
Yoksa birde onla yaşadıklarım kaldırmaz hiç bir şekilde bu hayat.
Ama yinede savaşıyoruz hep olması için, kötü…
Bir zamanlar çocuktum bende sadece düştüğümde canım yanardı ağlardım, şimdi düştüğümde hiç acımaz canım az gelir bana onlar.
Her şey kolay olmuş bu dünyada.
Hadi kalbim çekip gidelim buralardan, yoksa ikimizi de bitirecek bu şehir!
Verdiğim sözleri tutamam ben.
Peki neden verdim?
Neden?
Bilmiyorum...
Lanet olsun yine bilmiyorum işte!

Ama şunu biliyorum;
Birini etkilemek için güzel sözler söylemene gerek yok, sadece gözlerinle bakman yeter, ama görmeyi bilene...
Birde, aşk denilen şey; üç harf tek kelimeden oluşuyor hepsi bu.
Bir gün ansızın bitiveriyor.
Ben atarım içime sıkıntımı sen yeter ki gül diye...
Dinsizim ben bedduaların işe yaradığını düşünmüyorum, benim için öteki taraf filanda yok.
Sadece şuan yaşadığımız dünya var işte, gerisi beni zaten ilgilendirmiyor.
Benim canım şimdi yanıyor mu? Yanıyor!
Gerisi beni neden ilgilendirsin?
Geleceği düşünerek yaşamak yok bende, an’ın tadını istiyorum.
Ama an’ın da tadı yok ki…
Her gün her saat konuşarak bir şeyleri tüketmek bence çok yanlış, biraz merak etmek daha güzel, habersizce uyumak..
Uyanmak..
Seni oyalamak değil maksadım, üzmek hiç değil, kaçıyorum belki kovalıyorsun, ama sağlam kazıklar çakıyorum ben o köprü çökmesin diye...
İliklerime işlediğini fark ettim ve titredim. Şimdi iyiyim neyse ki...
Sen ben, ben sen biz. Peki onlar kim!
Kafam ellerimin arasında
Şimdi öylece düşünüyorum, düşünürken uyuya kalıyorum ve uyanmak, iste böyle garipsemek, terlemek, tek olmanın en anlamsız saçma tarafı, git demelerin kral cezası..
Günler bildiğin geçmiyor şimdi.
Beni herkes anladı bir sen anlamadın...
Senide herkes anladı bir ben anlamadım...

SAYGILARIMLA…
20/09/2011 23:50 (Uyanmak)