Uyanmadı Bizim Eşek Şiiri - Ozan Bindebir

Sırtından inmez semeri,
Uyanmadı bizim eşek.
Belini kesmiş kemeri,
Uyanmadı bizim eşek.

“Deh” diyor kibirli, hodul;
Can yakıcı pis karadul…
Günde kaç kez dürter nodul,
Uyanmadı bizim eşek.

Yükü sarmış; tay etmişler,
Kazancını pay etmişler.
Emeğini zay etmişler,
Uyanmadı bizim eşek.

Bozkıra çakmış sikkeyi,
Beleşe bekler tekkeyi.
Düşünde görür Mekke’yi,
Uyanmadı bizim eşek.

Görmemiş arpayı, kesi
Kendince bilir herkesi…
Öldürsen çıkmıyor sesi,
Uyanmadı bizim eşek.

Arada ver bir tek şeker,
İstediğin yükü çeker.
Hep aynı çamura çöker,
Uyanmadı bizim eşek.

Bindebir’im bak talana,
Hakkını çalan çalana!
Doymadı gitti yalana,
Uyanmadı bizim eşek.