Uyanıyor…
Sabah mahmurluğu ile bir şehir,
Kenarında martılarıyla bir vapur.
Bankta kıvrılmış kedi,
Düşümdeydi dün gece o dargın biri,
Eylül gibi, çekip gitti…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta