Uyanıyor…
Sabah mahmurluğu ile bir şehir,
Kenarında martılarıyla bir vapur.
Bankta kıvrılmış kedi,
Düşümdeydi dün gece o dargın biri,
Eylül gibi, çekip gitti…
Üç vakitli bir yol var kahvemde,
Sarılar beyazlar içinde bir bahçe,
Kiraz olmuş bahar yine gölgende,
Oysa kırmızı bir gemiydin düşümde,
Eylül gibi, çekip gittiğinde…
Bir derdi vardı kesin benimle,
Yoksa bunca insan içinde,
Denk gelir miydim, dengime?
Düşerken üç tel gönlüme,
Eylül’dü gittiğinde…
Küflü bir sandık yeşili,
Seç beğen al yıkık hayallerimden birini,
Ah be bir dökebilsem içimi,
Anlatabilsem seni sevdiğimi,
İşte yine dinlemeden beni,
Eylül gibi, çekip gitti…
2024
Kayıt Tarihi : 12.7.2024 15:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!