Yalnızlık bir çorap söküğü ayaklarımda,
Sabun köpüğü dudaklarımda.
Günler geçmiş, huzur kaldı uzaklarımda...
Günler derken aylar geçti kapımdan,
Yıllar kovaladı ardımdan.
Ben ağlarken dünya düştü sırtımdan.
Koptu zembereği!
Oysa sadece bir gemi uçurdum kara rıhtımdan.
Gündüzü yok bu gecenin, yerinde sayan.
Yıldızı yok bu gecenin, durmadan kayan.
Alemi yok bu şehirde uyumanın.
Uyan artık, uyan...
Kayıt Tarihi : 29.3.2007 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!