Uyanış ve Kapanış Şiiri - Burak Onurlu

Her sabah başka bir vücutla uyanmak kolay da,
Senle uyanmak daha farklı oldu.
Hani işler iyiye gidince bir korku başlar ya,
O korku bir an da içime doldu.
Belki bende ki anlamsız bir güvensizlik,
Belki sabah gözlerinde gördüğüm pişmanlık değil de sevinç.
Belki de ben yanlış anladım,
Seni başkaları ile kıyasladım.

Peki unutayım söylediklerimi,
Sadece seni düşüneyim.
Çok değiştiğimizi,
Yeniden tanıştığımızı farz edeyim.
Başlangıçtaki gibi her şeyin kolay,
Bir tek sonun zor olmasını dileyeyim.

Hislerim bir kere beni yanıltsın,
Hislerim senin olsun,
Seninle var olsun.
Olur da gideyim dersen,
Aşk gelsin.
Sana engel olsun.
Ve uyanış başlasın…

Neden sonra yine haklı çıktım,
Bir gecelik bir yalandı maalesef,
Ben daha çok saftım, kandım, kandırıldım.
Hak veriyorum aslında,
Ben sadece gerçeği verebilirdim sana,
Gerçek şu ki,
Sevebilirdim, sevebilirdin,
Yazık ki sen gerçeği hiç istemedin…

Çok akıllı değildim,
Doğrusu, biraz deliydim,
Ancak iyiydim, gerçekten iyiydim.
Zamanın bahane edileceği adam, hiç değildim,
Sevmeme izin verseydin,
Ben zamanı durdururdum, izin vermedin…

Hislerim bir kere daha beni yanıltmadı,
Hislerim senin oldu,
Seninle var oldu,
Gideyim dedin,
Aşkın yoktu,
Engel yoktu,
Ve kapanış başladı…

(18.12.2006 / İstanbul)