Uyaniş Şiiri - Ali Erkin Kutlu

Gün-tün eşitliği olunca,
Sen ve ben karşılaşırız
Bir başına kalmış mavilikte.
Günler uzarsa,
Çikarsa günes gökyüzüne,
Delicesine,
Sen ve ben kaçıveririz, sessizce...
Sevdiğime güneşler doğuran ülkemize.

Gece kaplayinca karanlıkları
Sen ve ben buluşuruz.
Maviler ülkesinde, mavi ay o sevdiğim renkte.
Geceler derinleşince sinsice,
Sen ben kayboluveririz.
Sarı bir gül içinde…
Gizlice...

Gün-tün dönünce eşitliğe,
Martılar uzaklaşıverecek
Sevdiğimin hislerine.
Güneş doğacak gözlerine
Uyanıp bakacaksın gökyüzüme.
Sevdigim;
Düşüneceksin gördüklerim rüya mı diye.