Uyanış Marşı Şiiri - İlyas Memiş

Ey şanlı Türk Milleti, çağlara damga vurdun,
Köklü medeniyetler, güçlü devletler kurdun,
Yenik düştün devrana, dağıldı koca yurdun.

Uyan artık gafletten, doğrul ve kendine gel,
Seni asıl sen yapan gerçek kimliğine gel.

Dünyaya hükmetmişti soylu ceddin Osmanlı,
Dön de bak tarihlere var mı, bu kadar şanlı?
Yakışır mı atalet sana ey delikanlı!

Uyan artık gafletten, doğrul ve kendine gel,
Asırların ufkunda parlayan mazine gel.

Hiç mi şevk almıyorsun? Geçmişinden, atandan…
Üç kıtaya dağılan ihtişamlı vatandan,
Avrupa’yı titreten Fatih’ten, Süleyman’dan…

Uyan artık gafletten, doğrul ve kendine gel,
Yavuz’un, Alpaslan’ın görkemli izine gel.

Dağıttın Avrupa’yı Mohaç’ta, Niğbolu’da...
Dünyanın merkezini kurdun Anadolu’da,
Yedi düveli yenen sendin Çanakkale’de,

Uyan artık gafletten, doğrul ve kendine gel,
Zaferlerle dopdolu, şanlı tarihine gel.

Liderliği bıraktın, kaldın kendi başına,
Bu duruşun gitmiyor, hiç kimsenin hoşuna,
Bu kadar güzel yıllar geçti boşu boşuna.

Uyan artık gafletten, doğrul ve kendine gel,
Gönüllerde taht kuran parlak günlerine gel.

Bütün kardeş milletler seni önde bekliyor,
Kurtuluş umudunu yine sende bekliyor,
Sökmek için şafaklar yüreğinde bekliyor.

Uyan artık gafletten, doğrul ve kendine gel,
Atalet çöllerinden asrın zirvesine gel.

Tarihlere yön veren böyle büyük bir millet,
Nasıl olur da bu gün unutuluyor, hayret!
Sen asil bir nesilsin, göster yeniden gayret.

Uyan artık gafletten, doğrul ve kendine gel,
Çağların yankılanan kutlu davetine gel.

Mayıs 2005