İnsanlık tarih boyunca defalarca doğdu,yıkıldı,her yıkılış yen bir doğuşun habercisi oldu,daha yüksek bir billincin kapısını araladı,
Bugün yeni nir kapının eşiğindeyiz yine,
Maddeyi ,çözümlerken büyük ölçüde,maddenin diğer yüzü olan mana alemini,,sevgiyi ,özümüzü
ruhsallığımızı yitirdik büyük ölçüde,
Artık yeniden uyanmanın "kıyam etmenin "vaktidir.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta