Çekilince ipleri salınıyorlar müsterih.
İpler ki güvenlikleri
Ne içinde ne dışındalar da olanın
Olmamaya duyulan derin korkularıyla gölgelerinin
aynalarda var sanıyorlar zahiri benliklerini.
Derin bir sıkıntının yüzü suyu hürmetine çevirilince dikkatleri;
Kim çekiştiriyor bu ipleri?
Bir engin boşlukta tanıyorlar bizatihi
İp de kukla da kuklacı da kendileri…
Bir acı raks başlıyor; süreli,
Bunca geçen zamanın bedeli…
Kayıt Tarihi : 17.12.2007 00:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emel Yuna](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/12/17/uyanis-85.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!