Uyanış Şiiri - Kemal Tekir

Bastırılmış duygular,
Çıkıyor günyüzüne.
Şarkılarla,
şirlerle,
Dile geliyor dile

Yanardağlar patlıyor,
Volkanlar fışkırıyor.
Duygular şahlanıyor,
Azgın sel gibi akıyor.

Uyanıyor insanlar,
Sanki derin bir uykudan.
Kurtuluyorlar girdaptan,
Yedikleri vurgunlardan.

Düşünce bahçelerinde,
Kuşatmalar kalkıyor.
Duvarlar devriliyor,
Engeller yıkılıyor.

Gerçekleşiyor mucize,
Yüzlerce ve binlerce.
Bitiyor kuraklıklar,
Fışkırıyor pınarlar.

Farklı sesler, görüşler,
Çıkıyor birer, birer.
İbret hikayeleri,
Anlatıyor bizleri.

Yaşanan hummalı aşklar,
Yaşanmış maceralar.
Unutulmayan anılar,
Satırlara akıyorlar.

Şair, yazar ve çizerler,
Çoaldıkça toplumda
Artıyor geleceğe,
Olan güvenimizde.

Yeni,yeni yıldızlar,
Hergün çoğalıyorlar.
Parlayıp sönüyorlar,
Bize renk katıyorlar.

Pes etmeyin sakın ha,
Devam edin yazmaya.
Karanlıklar dağılsın,
Ülkemiz aydınlansın