Uyanış Şiiri - Abdulkadir İlyas

Vakit uyuma vakti değildir ey müslüman..
Cansız mumin bedenlerden oluk oluk akarken kan
Niceleri kalkmış yakarırken hani nerde senin duan
El açma vaktidir semaya uyan gaflet uykusundan
Vakit uyuma vakti değildir ey müslüman..

Kuffar indi kalbine ımanın gelip geçerken zaman
Sen uyurken birileri Allah için veriyor can
Bu yola akan kan silinmez ölüm emri gelmişken haktan
Daha ne kadar dayanacaksın kanamaz mı senin yaran
Kuffar indi kalbine ımanın gelip geçerken zaman

Nice bebeler ana görmeden uçar cennete yuvadan
Kan içirilmiş köpekler ne anlar ardan namustan
Kırılası eller hayasızca uzanır eder imandan
Duymaz mısın ki bu vefasızlığı kulak ver çok geç olmadan
Nice bebeler ana görmeden uçar cennete yuvadan

Birileri mektup gönderir Filistin Keşmir Irak'tan
Ateşe dönmüş bedenler gördük sehadetler ki bir sıradan
Semaya açılacak elleri kopmuş küçük bir çocuk yalvaran
Hiç mi insafın kalmadı senin akalı uyuyan gafil insan
Birileri mektup gönderir Filistin Keşmir Irak'tan

Allah'ım el açtık affet bizi sensin yüce yaradan
Biz kulların gaflete daldık olamadık hiç ağlayan
Habire çalıştık da dunya için feda edemedik yoluna canan
Yine de dünya derdık belki kardeşimiz olsa çığlık atan
Allah'ım el açtık affet bizi sensin yüce yaradan..

Fırsat verme küffara ya Rab senin kulun yolunda savaşan
Şehit olmaya yeminli vücutlar senin yoluna kendini adayan
Muzaffer kıl cümlelerini göçmeden evvel bu dünyadan
Günahkar bir kul da olsam budur sana aciz duam
Fırsat verme küffara ya Rab senin kulun yolunda savaşan...

(2005)