Baharı müjdeliyor kuşlar, yaprakları yeşermeye yüz tutmuş ağaçlara.
Hüzünleri şah damarından asıyorum odamın tavanına.
Mavi bir huzur geçiriyorum sırtıma.
Pembe ceplerine çocukluğumu yerleştiriyorum usulca.
Aklı hala yakartop oynamakta.
And içiyor kalem tutan ellerim,
Bir daha beyaz sayfalarla buluşursa,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var