Yaslanmışım bir ağaca
Göğü seyrediyorum
Hafifte rüzgar vuruyor yüzüme
Bu; bir ruh dinletisi
Seviniyorum..
Insan kolay sevinemiyor bu yüz yılda.
Bilmelisin..
Uzanmışım kumlara
Dalgalar beni seviyor
Güneş ısıtırken yüzümü
Denizin sesi kulaklarımı okşuyor
Bu bir kafa dinletisi
Seviniyorum
Insan diyorum dostum ,sevinemiyor
Öyle ne deyince
Bu yüz yılın surlarinda
Anlamalisin..
Kulağım da bir kulaklik
Radyoda bir ses
Geceyi aydinlatiyor
Gece amma kapkara
Müthiş sessizlik var odada
Bu bir gönül dinletisi
Seviniyorum.
Insan diyorum, anla biraz !
Sevinemiyor Öyle
Durduk yere ..
Bunu kavramalisin ..
Bir başımayim bu anda
Gece en güzel anında
Müthiş bir sessizlik yanında
Başımda bir ayet paralaniyor
" Kaderi gayrete aşık eyledim "
Bu bir uyanış evresi
Seviniyorum .
Insan diyorum !
Sevinemiyor ha deyince ..
Buna uyanmalisin..
Ömrüm ufalaniyor an'da
Bu bir beste kivaminda
Ahenk içindeyim canim tavinda
Yine bir müthiş sessizlik yanımda
Bu gönülümün en sevdiği yer
Seviniyorum
Kayıt Tarihi : 6.11.2017 01:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin hikayesi ..bu içsel dinginlik e misal..misal olanda benim iç halim ..cogu huzur dersede..ben kafa rahatlığı .keyif alma diyorum ..... Insan için gerekli bazı ne kadar desede..insan keder yüzünden beslenir ..bu tamamen kişisel..ayni benim yaptığım gibi .. Ruh denen bir şey...bir de insan beyni diye bir şey..iste bu iki şey pozitif olan iyi halli şeyler için yaratilmislar ..ruhu beyni iyi anlamak lazım..gece gündüZle beslene bilir ..lakin bu insan için gerekli etki degildir..insan hzunden alsa kalsa ancak negatif olumsuz enerji depolaya bilir..bundan şu çıkmasın inşan sürekli laklaki şaksaki olsun denmiyor ..hepsinden biraz biraz ..denge ise akıl ile ..saglanir..dene bilir..kisaca gam insani nem tutmuş duvar gibi çürütür nasil yıkıldığını bilmezsin..ve bu senin gayretinin eseridir ..kimseyi suclayamazsin..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!