Uyanış Şiiri - Sevda Alaca

akıl diyette
düşünceler çoban salatası
güneşin ardında
bir bebeğin bağırışlarını duyuyor tüp kulaklar
avazı çıktığı kadar bağırıyor
yumrukları gökyüzünde sabırsız dövme,
yüreği, karışık meyve konservesi
incinmek ve incitmek için
açacak arıyor

ne güzel papatya
dokunur dokunmaz incinmeye başlar
koparılsa telaşla soyunur ölmek için
simsiyah bir perdenin ardından bakıyor
ayıplanmış ucube
uzaktan seviyor papatyayı
gözleri sarmaşdolaş
dudakları geziyor teninde

bana mı sordunuz hayatı..?
anlamaz ki halinizden
bilinçsiz kimliğiyle yaslanır duvarlarınıza
en ateşli anınızda
ellerini yıkamadan dokunur benlik duvarınıza
yüreğini parçalayan hikayelerin
yüz haritasını çizer parmakları
hoşunuza gitmez
kusurlarının arasında gezinir sıska esprileri
sesi soluğuyla,
gülme krizinin kapısını açtırır
ablak suratınıza

deviniyor zihin
dolanıp duruyor bodur ağaçların gölgesinde,
şiirler çığlık atarak birleştiriyor kollarını
yüreğimin sarnıçlarında,
kapıda bekliyor düldül
aç ve susuz
kimsesiz ayakkabılar gururla yürüyor
ısırılmış sokaklarda
dünya
damarlarında akan dert

dinle beni ucube
sözümü kesmeden dinle
bu dünya senin için hiçbirşey ifade etmiyor olabilir
üstelik,
hayatta bir tek parçalanan sen değilsin
gel gör ki
ben de daha ölmeden,
ömrümü çerçeve içine alıp astım duvara
ayaga kalktığımda duvarlar geri çekiliyor
denizin ötesinde yollar görüyorum
ve
hayvan leşleriyle beslenen yaban arıları

sevdiğim bir yer var uzakta
özlemim
şimdiki zaman değil öfkeyle uyanan
kendisiyle kavgalı an
gözleri birkaç kat aşağı inmez
oysa ki /
inmiş olsa görecek
her anın güzellik uykusundan
erken uyanışını

Nisan 2014