Bu gün zinciri koptu hayallerimin
Kayış attım
Tüm yalanlarından boynuma
Her ilmeğinden okkalı bir darağacı kurula bilecek
Niyeti senden kurtulmak olan fermanları astım...
Üşenmeden uydurduğun onca bahanelerin var ya
Ben de üşenmedim tek tek denize attım
Hecelerinde kafiye derdine düştüğün
Namına yazılmış ne kadar şiirim varsa
Sevdanın hakkını veren yüreklere sebil dağıttım...
Senin anlayacağın epey dağıttım
Ama uzun zamandır da hiç bu kadar mutlu olmadım
Senin adamlığın özde olmadıkça benim mutluluğum azda kalacakmış
Nihayet farkına vardım...
İsmail'in teslimiyetine bürünmüşüm ben yar; bıçak olsan ne yazar...
Kayıt Tarihi : 30.9.2015 18:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
DÜŞÜNCESİZ PRENS
