Uyanış Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Açtım gözlerimi bir sabah erken
Uykuma gelmeyen rüyayı gördüm
Bir hayal zannettim bir düş mü derken
Gün gibi gerçek bir hülyayı gördüm

Uyanıp bir şiir okumak gibi
Bahar bülbülüyle şakımak gibi
Sevgi desenini dokumak gibi
Aşka çağıran bir dünyayı gördüm

İnanmazdım ömürdeki sefaya
Alışmıştım hayat denen cefaya
Hasret iken bir damlacık vefaya
Uçsuz bucaksız bir deryayı gördüm

Gün ışığı ta göğü aşmıştı
Karanlık dağları nurla deşmişti
Kim bilecek hangi çölü aşmıştı
Mecnun’u mest eden Leyla’yı gördüm

Her sabah sevgiye bir bahanedir
Dünya köşkü aşksız bir viranedir
Hayatın anlamı aşk mıdır nedir
Manayı arayan Yahya’yı gördüm