Uyanış Şiiri - Ada Öz

Her yer zindan, her yer duvar,
Her yer demir pencere;
Kapıldım gitmekteyim bir dehlizin içinden.
Derin derin dalmaktayım hülyalara;
Her yer hayal, her yer rüya.

Uçmaktayım bir martı kanadında;
Konmaktayım kağıttan bir gemiye.
Kağıttan bir gemi, gönlümün ufkunda,
Hüznün iç çekişlerinde
Tekrar yelken açmakta;
Batıp batıp çıkmakta azgın dalgalarda

Acılara yelken açmaktayım,
Beyaz köpükler gibi her yer.
Gözlerimi aralamaktayım
Şafak vaktine.
Uyuyorum uyanmaktayım ölüme;
Beyaz köpükler gibi her yer.
Anladım ki yeni durulmuş bu zülfün hülyası

Kalbim serin, kalbim perişan;
Atmakta her doğuşta yeniden
Ben miyim bensizliği getiren?
Anladım ki hiç olmaktayım yeniden.

Aynalar sakın bana söylemeyin;
Yeniden gölgelerimi,
Aşk ile daim kalmakta bu devr-i alem.
Beyaz köpükler gibi her yer;
Uyuyor uykuda her an.
Gözlerimi aralamaktayım şafak vaktine;
Uyuyorum uyanmaktayım ölüme.