Uyanış Şiiri - Tahir Atala

Bir pazar sabahı uyandığımda
İlk seni görmeliyim
Ne yastığımı
Ne yatağımı
Ne duvardaki resmi
Ne de çalan saati
Ve pencerenin kenarından sızmış
Bir umut olsun diye bana
Belki gün aydın olur diye güneşi
O zaman mutluluk içinde uyanır kollarında soluklanırım
Ellerim kenetlenir kalbim süngülenir
Bir damla deniz düşer gözlerinden
Kendine bir yol çizer
Ahh ne güzeldir senin yolun
Sana gelen yollar ne ağır
Ne derin senin uçurumların
Ne de uzak...