Uyanış Şiiri - Hilmi Kemal Ayakçı

Uyanış! ...
Asıl ve sonsuz yaşama,
Ses seda etmeden,
Secdeye kapanan vücut.

Boğazına atılan son düğüm,
Son hücumla alınan tek nefes,
Yarını olmayan son gün:bugün,
Yüzler eğilmiş,toprağa bakar herkes.

Ecel şasırmaz saniyeyle vaktini,
Genc; körpe demeden,
Azrail yerine getirir yüce ahdini,
Kula hiç seslenmeden.

Arkada bırakılan üç beş mal,çokça dost,
Dostumun dostuna bugün gülmek haram,
Tutar giden geminin ucundan onca dost,
Acılar,acılar; acılar yüreğimi saran,

Dostları ah-ü zâr eder,
Dolduramaz gidenin yerini,
Gidenler bir çeker,
Kalanlar bin çeker yükünü.

Dünü unutmak yarını düşünmek,
Ne kadar zor değil mi?
Alemin birinden öbürüne çekilmek,
Rabbin ikazı mı yoksa kader mi?