susuşunu delirtmiş
harfler söküyorum alnımdan
evet, çentikleri var
evet, sımsıkı perçinleri
parmaklarım uzanmış
dalgaların kıyıda ahvâli gibi
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
var olmak...
var olmalar durağan değildir..var olmalar sürekli devrimdir..evren var olup bitmiş bir şey değildir..evrenin ,en küçük parçası da , son şeklini ve son büyüklüğüne kavuşmamış ve kavuşamayacak olan tamamı da yoktan var olma mucizesinin bir süreği olarak var olma eylemini sürdürecektir..
bu evrende, var oluşun şevk, heyecan ve derin duygusunu biz insanlar farkedebiliyor ve tadabiliyoruz..bizden başka şeyler bunu idrak ediyorlar mı ve ediyorlarsa nasıl? Bilmiyoruz..
her gülün açılışı , evrenin yeniden ve yeniden baştan çıkışıdır, çıkmasıdır demişti sezai karakoç yitik cennet te..
insan ve gül...bir insan goncasının evrene açılışına dair bu görkemli fotoğraflama..şiirde..şiirden arda kalan ve artakalan tebessümde her şey...
zıtların dansında, karanlığın ve ışığın, güzelin ve çirkinin, doğrunun ve yanlışın , iyinin ve kötünün dansında seyretmek var oluşu..
büyük tebessüm bu olsa gerek..
evren; insanın, idrak ederek, anlayarak ve sezerek vardığı zevk halinin , var oluşa bıraktığı büyük tebessümler için mi var edildi acaba..
Gibi tedailer bıraktı şiir..tebessüm potansiyelinden geriye
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta