Uyanış Şiiri - İkram Aslan

Zaman, yıkan-yapan akışıyla Yarılamıştı geceyi çoktan Ha, desen sabah olacaktı Bilincin safsatayı boğduğu yerde Doğruldu bir adam gerinerek Araladı karanlığı, ovuşturup gözlerini Yarını düşündü, düne üzülerek Bir şeyler kıpırdadı derinlerinde Ardımızdan gelen selin önünde değil Önümüzden gidenlerin Ardından gidiyoruz, sürü gibi, dedi içinden Kendi kendine küfrederek Son öpücükler el sallıyordu Bir densiz delicoş eğlentide Kan düşmüştü ateşe Damla damla vurdu yürek Ya sabah olacaktı koşulsuz Ya da çocuk işiydi ölmek Şafakta bir acemi ozan, ha bire! Bir ak kağıda çalakalem Güneşin ilk pırıltılarını çiziyordu Işıl ışıl, dize dize.