Uyanırsın Şiiri - Harun Emre Yıldırım

Uyanırsın,
Gün kızılca toprağı okşamakta,
Açar elma çiçekleri,
Açar haşhaş,
Yağmurda saklı bir bahar,
Islak çağla kokusu genzine,
Dokundukça uyanırsın sevgili,

Gece üşür,
Üşür karanlıklar, tanyelinde,
Ve ılgıt ılgıt akar çiğ taneleri,
Toprağa,
Sarımtırak rahme,
Meleksi yüzüne şebnemin buğusu,
Düştükçe uyanırsın sevgili.

Çarpar pencerene,
Mayhoş tadıyla ay ışığı,
Çarpar,
Adı konmamış çocuk çığlıkları,
Duyarsın,
Yankılanır tutsak keklik figanı,
Eşini, dostunu çağırır gibi,
Bilmez ihaneti,
Çığlığında pusulanmış ayrılık,
Bilmez,
Soluğunda gizlidir ölüm,
Ve düşer dudaklara kırık Türkçe türküler,
Kaval soluğunda kıvranır, Kürtçe bir ağıt,
Keklik yası çorak toprağa,
Sığındıkça uyanırsın sevgili,

Amansız eser rüzgâr,
Eser,
Dört yan toz duman,
Bağrından çatlatır taşı,
Okşamaz bu ellerde,
Okşamaz rüzgâr,
Ne beyaz teni,
Ne yazmasız başı,
Ve korkarsın, bilirim,
Ürker, saçlarında çocukluğun,
Rüzgâr şefkati saçlarını,
Okşadıkça uyanırsın sevgili…