acıdım sana rastladım
iyi oldu mu erkencesi
boşum ne dersi ey yar
avucumda çay bahçesi
göğsümde yas ağırlığı
geçerken yel yalnızlığı
taşlara tinini verince
artar yağmur dalgınlığı
dualar edeyim artık
geç kalmadan tanrıya
kimsenin alanında değilim
korkusuz karanlığında
yüzümde kaldı şaşkınlığım
kendimi sulara mı atayım
gecenin acil beklediği an
bulut sesi olabilir miyim
acılı anı acıları tanır mı
acılı insanı yutan toprak
girebilinir mi ormanlığa
bir nehire dolmalıyım
bakmak için yana
sevi yalnızlıktan ürke
sevgiden sevdadan korka
uyanırsam beni anma
21:28 22.10.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 22.10.2009 22:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!