Ne bulduğumu sevebiliyorum,
Ne de sevdiğimi bulabiliyorum,
Uykusuz kalkıyorum her sabah,
Tek buluyorum kendimi,
Ben tek başıma buluyorum zaten herşeyi.
Her sabah çekip gitmeyi aklıma koyuyorum,
Sonra biraz daha uzanayım diyorum,
Unutuyorum.
Uyutuyorum hislerimi,
Keyifsiz bir kahveyle bastırıyorum hepsini,
Anlam bulamıyorum ya da ben çok anlamsız yaşıyorum.
Aşka sebepleniyorum,onda da çuvallıyorum.
Davasından dönmüş eşkiya kadar sessiz sakin yaşıyorum.
Ya yaşadıklarımı anlamıyorum,
Ya da anlamadığım için yaşıyorum ki,
Ben zaten ara sıra kendimi de anlayamıyorum.
Kayıt Tarihi : 20.11.2003 10:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Bilsay Yıldırım](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/11/20/uyaninca.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!