Uyanın Uykudan Şiiri - Orhan Tamtürk

İhanet odakları, yurtta geziyor
Düşman çaktırmadan, toprak alıyor
Vatanımı yavaş, yavaş bölüyor
Uyanın uykudan,Vatanın gidiyor
Görüyor gözlerim gücüm yetmiyor...

Patrik hane olmuş, başına buyruk
Güzelim vatanı, ne hallere koyduk
Zembille inmediler, bizler taç yaptık
Uyanın uykudan,memleket gidiyor
Görüyor gözlerim gücüm yetmiyor...

Avrupa birliği diye, birlikten olduk
Borçlandık İMF’ ye batağa battık.
Özelleştirme adına, fabrika sattık
Uyanın uykudan, fabrikan gidiyor
Görüyor gözlerim, gücüm yetmiyor...

Yeter! gaflete daldığın, arkadaş
Uyuma gidiyor bak, ekmek ve aş
Birlik zamanıdır kol kola dolaş
Uyanın uykudan,ekmeğin gidiyor
Görüyor gözlerim, gücüm yetmiyor...

Ne hallerle bir iş bulduk hepimiz
En azımız onbeş yıllık işciyiz
Eğriyi doğruyu bilecek yaştayız
Uyanın uykudan, emeğin gidiyor
Görüyor gözlerim, gücüm yetmiyor...

Ne siyaset zamanı, ne de muhaliflik
Zamanıdır kardeşliğin, olalım birlik
Yoksa hepten bozulur, düzen ve dirlik
Uyanın uykudan, her şeyin gidiyor
Görüyor gözlerim, gücüm yetmiyor...

Bulamaz inşallah alan hayrını
Ne koparırsak kar, bırakma davanı
Kalırsak işsiz, gör o zaman karını
Uyanın uykudan, sevenlerin gidiyor
Görüyor gözlerim, gücüm yetmiyor...

Yapışmış yedi cüceler, deri koltuğa
Kalkıp da yerlerinden, bakmazlar TOKATA
Konektaş Sena derken, şimdi de Sigara
Uyanın uykudan, tokat’ın gidiyor
Görüyor gözlerim, gücüm yetmiyor...

Der ki; kardeşiniz ORHAN, yılmayalım!
Davamıza önce bizler, sahip çıkalım.
Konuşanlar konuşsun, hiç duymayalım
Uyanın uykudan, işimiz gidiyor
Görüyor gözlerim, gücüm yetmiyor...

(05.01.2008)

ORHAN TAMTÜRK
FİLİTRE (A) VARD.
FAB. ÇALIŞANI.