Uyanın Samsunlu'lar Şiiri - Suna Doğanay

İstanbul’dan Samsun’a yol alan gemi
Umut taşıyordu, cesaret, vatan aşkı
Uyanın Samsunlular, uyanın O geliyor.
Yeniden doğuşun temelini atacak.

Dümene sıkı sarıl kaptan
Yükü ağırdır Bandırma vapurunun
Bastığı her yer kurtuluşumuz olan
Mustafa Kemal’dir o yolcuya iyi bak.

Sabret İzmir dedi, Adana, Hatay
Urfa, Antep, Antalya, Maraş
Gidecekler geldikleri gibi birer birer
Dayanın ufukta göründü zafer

Bir yıldız düştü Samsun semalarından
Bakışı güneşti, duruşu zırhlı çelik
Millet ve biz yok dedi birlik var birlik
İşte böyle doğdu Anadolu’m küllerinden.

Yorgun dalgalar gibi çaresizdi milletim
Başsızdı, bölünmüştü, bezgin ve de umutsuz
Gün kurtuluş günüdür uyanın Samsunlular
Parolamız ileri: ‘Ya İstiklal Ya Ölüm’

Kocatepe, İnönü, Dumlupınar, Sakarya
Ant içti esaretin zincirini kırmaya
‘Hatt-ı müdafaa yoktur’ dedi, ‘sath-ı müdafaa vardır’
‘O satıh bütün vatandır’ bağımsızlık yolunda.

Ses ver ey Türk genci ses ver!
Duysun gür sesini Sevr ile Mondros
Uzak değil özgürlük uğrunda öleceksen
Hükümsüzdür gölgelerin kurduğu tuzak

Biz bağımsızlık uğruna ölmeyi bilenlerin,
Biz, cesur insanların torunları
Yüz birinci kez yaktık kurtuluş ateşini.
Şan ile şeref ile
Bir değil, milyon kere Mustafa Kemal’iz diyerek.

Suna Doğanay