Uyanın ey gafiller! Şiiri - Mikdat Bal

Uyanın ey gafiller, doğru değil yönünüz
Gözlerinizi açın, tehlikedir önünüz
Hayat bir imtihandır, kendinize dönünüz
Gözlerini açmayan ateşlere gark olur

Gittiğiniz bu yolun, çıkışı var sanmayın
Nur diye gördüğünüz, nârdır aman yanmayın!
Uyarılara uyun, aklınıza kanmayın
Bu yaptığınız yalpa cehenneme çark olur

İnsanlar ne acaip, nice renge bürünür
Kimi dağları aşar, kimi yerde sürünür
Hak, batıl iki yol var, ikisi de yürünür
Doğru yolda kalana cenet yurdu bark olur

Halkımız bir okusa gerçekler sezilecek
O zaman batıda ki ağalar üzülecek
Güneşi örnek alsa, insanlar düzelecek
Zevali batıdadır, doğduğu yer şark olur

Ellerin düdüğünü, ayıptır çalmayalım
Kendimize dönelim, gaflete dalmayalım
Bu çağ ilim çağıdır, geride kalmayalım
Yükselmenin ilacı, miskinliği terk olur

Bildiğinle amel et, okumakla yetinme
Yahudi Hristiyanı, sakın-ha dost edinme!
Onlardan olmadıkça, sevmezler ki didinme
“Kafirler tek millettir” Türk’ün dostu Türk olur

.