Uyanın Şiiri - Semih Baybora Baybure

Ben bu kentte fazla kalmayı düşünmüyorum artık
Buralar bana göre bir yer değil
Çünkü buralar da çok fazla bina var
Ve binanın çok olduğu yerde
Zina da çok olur

Aslında ben dünyada da çok kalıcı değilim
Çünkü bu dünya da bana göre değil
Yada belki de ben dünyanın son zamanına denk geldim
Bu yüzden dünyanın renkleri de yok
Denizler dolduruldu
Dereler kurutuldu
Çayır çimen beton oldu
Ayağımı basacağım toprak yok oldu
Toprak ve çam kokusu
Artık burnumda tüter oldu

Hani o dallarına salıncak kurduğum ağaçlar
Hani o meyvelerini avuç avuç yediğim dallar
Dallarına tırmanırken derimi yırttırdığım budak
Akan kanım hani
Hani yaralarım
Sargı bezim hani
Nerede o eski yarenler
Nerde o eski yar
Hani sadık aşklar
Kim yalanladı o masum o saf aşkları
Kim öldü dedi ve kim öldürdü
Hangi namussuzun kör kurşununa denk geldi
O saf ve o berrak aşklar

Çocukluğumu toprağımı kim çaldı
Hangi mimarların oyun hamuru oldu çamurlarım
Hangi insanoğlu zehirledi derelerimde yüzen balıklarımı
Nerde yaban ördeklerim tavşanlarım bıldırcınlarım nerde
Nerde ceylanlarım dağ keçilerim geyiklerim nerde
Hangi avcının tetiğine turban gitti o masum hayvancıklarım
Bütün hayvanların soyu tükendi

Tabi ya geliyor değil mi kıyamet
Yakındır o felaket
Belli etmiyor mu kendini o alamet
Her yer bina kokuyor artık
Ve her yer zina
Her pencereden namussuzluk akıyor yazık
Uyanın insanlar uyanın artık
Ölüm çok yakında

YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 11\09\2015