Uyanın Şiiri - İsmail İyidil

Bu alem benim
Bu devran düzen hepsi palavra
Bu deniz susamış güneş üşüyor
Farkında değil misiniz?
Toprak aç kalmış taze ölüye
Dağlar yorulmuş bu yük altında
Yıldızlar inmek istiyor ayak altına
İzin verin kaldırın ayağınızı
Ezmeyin artık kara toprağı
Özgür bırakın özgürlüğü
Fıart’ı Dicle’yi
Açın ırmakların önünü
Yıkın bu barajları
Bübülü güle gülü yerine..
Herkes gülsün diye biz gülmeyelim
Toplanın ağlayalım
Bakın bu deniz susamış güneş üşüyor
Karalar bile ayrılıyor bakın birbirinden
Yavru yuvadan karı kocadan
Tin’iniz ayrılmak istiyor teninizden
Neden izin vermiyorsunuz
Ha bire bir şeyleri boşu boşuna
Neden böyle zorluyorsunuz?
Ruhunuz kirleniyor…

Bu alem benim
Bu devran düzen hepsi palavra
Bu deniz susamış güneş üşüyor
Farkında değil misiniz?
Bakın gözlerim henüz ağlıyor..