Uyanın (1) Şiiri - Duran Bükülmez

Yurdun aslanları kafese kondu.
Kümese tilkiler daldı uyanın.
Dereler çağladı, ırmaklar yundu.
Yağmurlar doluya kaldı uyanın.

Artık umuluyor mafyadan çare.
Sabun kar etmiyor yüzdeki kire.
Zaman tükeniyor, daraldı süre.
Falcılar gaiibi bildi uyanın.

Düşersin güvenme bastığın dala.
Ayılar üşüştü kovanda bala.
Memleket üstünde hırsızlar mala.
Davullar çalarak geldi uyanın.

Soğana mum olmuş anayla bacı.
Hayatı çiledir, çektiği acı.
Bu halkı anlamaz vicdansız hacı.
İnsaf sayfasından sildi uyanın.

Gökyüzü yanıyor, yeryüzü ne ki.
Karga gibi öter, ödleğin teki.
Bülbüller uykuda yatıyor sanki.
Umudu şeytanlar çaldı uyanın.

Ozan’ım hal durum kalmadı bizde.
Dünyaya nam saldık, şöhretiz sözde.
Vicdanlar kurudu, çürüdü özde.
Dünya alem bize güldü uyanın.

22.06.2021
Erbaa