Uyanık Düşler Şiiri - İbrahim Atılmış

Uyanık düşler görüyorum ardın sıra,
şaşkın şaşkın
dolanırken rüyamda
okyanusta kaybolmuş balık misali,
ışığa doğru çıktıkça uzaklaşıyor gök yüzü
ve
kara bulutlar gibi doluşuyor etrafıma yalnızlıklar...
Bir bir yıkılıyor umutla beklediğim hayallerim,
birer birer kapanıyor yüzüme kapılar
ve
gönül yarası düşlerim terk ediyor beni
sıralı sırasız
bekleyen yok artık sokaklarında şehrimin...
Uyanık düşler görüyorum
derinlerinde düşüncelerimin,
sonsuz hayallerin girdabında buluyorum kendimi bir an
sonra
uzanıp tutmak isterken ellerini,
bir beyin fırtınasıyla
çekip gitmek istiyorum kendimden.
sonu nereye çıkar bu anıların karanlık dehlizleri
Bilmiyorum?
bilmiyorum Kim çıkar karşıma kimler bulur beni..
unutmuyorum, unutamıyorum
unutmak için!
uçurtma uçuruyorum gözlerinin mavisinde
mavi olmasa da gözlerin.