Uyanın ey insanlık!....
Vicdanlarınızı bilgeliğin suyuyla yıkayın.
Yüreklerinizin söyledikleriyle yargılanacağınız gün,
Ellerinizin yaptıkları sizi ele verecek.
Atın zihinlerinizden köhnemiş düşünceleri.
Ezberlenmiş dualar,
Yaptığınız ibadetler sizi kurtaramaz.
Bilin kendinizin ve insanların
Ne kadar kötü
Ve ne kadar iyi olabileceğini.
Yolumuzda sadece rehber olan
Peygamberler ,evliyalar
Size şefaatçi olamaz.
"İlim kendin bilmektir,
Kendin bilmez isen
Ya nice okumaktır".
Sözleri boşuna söylenmedi.
Ana rahmindeki dünyanın kapıları
Nasıl gün ışığıyla aydınlandıysa
Dünyadaki karanlığın kapıları da
Bilgeliğin ışığıyla aralanacak.
Düşün ki; dünyadaki insanlık
Onca nimetler içinde
Bir cenderede sıkılıyor.
Korku , cehalet , açlık ,sefalet hayaletleri
Üzerimize salınıyor bir avuç insan eliyle.
Zaman hızla daralmakta.
Ya ; birbirimize ve doğaya
Sevgi ,kardeşlik ve hoşgörüyle kenetleniriz,
Ya da ; yok oluruz evrensel süreçte.
21.05.2017
Kayıt Tarihi : 22.5.2017 17:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!