Uyandırmayın Şiiri - Burak Demir 4

Ruhun mu ateş yoksa o gözler mi alevden
Gök yere çökse ben ayrılmam Evim'den
Aşık olan kendini gizler mi alevden
Rüyaysa bu gördüğüm uyandırmayın

Sevdalanmışım sana belli her halimden
Çünkü parıltılar damlıyor gün cemalinden
Sar kollarınla beni tutayım belinden
Hayalse bu gördüğüm inandırmayın

Gurbette kalmış ve artık uzaksam Evim'den
Onun elleri değilse tutmayın elimden
Kuru ölü toprağı atılınca üzerimden
Bırakın kuru kalsın sulandırmayın

Bu kalp sana aşıktır beridir dünden
Sevdam bir kaftandır, deridir tüyden
Bu aşkın mevsimi geridir güzden
Sensiz tek sabaha beni uyandırmayın