Ey bir o yana bir bu yana dönüp döndürüp duran alımlı ve çalımlı güzel
aşık ettin de beni kendine döndürdün eşekten düşmüş karpuza
göz yaşlarımı akıttığım taşları sektirdim denizin üstünde
gidemedi yüz kulaçtan öteye de sövdüm gelmişine geçmişine ana avrat
iletemedim yüreğimin yangınını küllenmiş volkanı karlı dağlara ayaza
yanar ha yanar bağrımda bir od söndürecek yok bir damla suyum
bir gülersin bir gülmez seni bana anlatacak doğru dürüst yok bir huyun
yücelerine karlar yağmış dağların var mıdır bir patika geçidi
yoksa her baharda yeşillenen dallara çiçek açan toprağa hasret
nereye kadar sürecek vuslata ermeyen hasret sevgiye dostluğa barışa inat
oysa açık kollarım kuş tüyünden de daha sevecen rahat
gelebilirsin her zaman gel uyandırmam severken gel uzan da yat.
Kayıt Tarihi : 16.8.2008 13:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne diyeyim ne edeyim a dostlar? Öğretmenlik yaptığım yıllardan Erzurumlular' dan bir deyim gelir usuma,' madem ele işte bele! ' Teneşir paklamadan! ..
Çok güzel di şiiriniz bir nefeste okuyuverdim.
İnsanın çok sevdiği olunca, böyle oluyor herhalde
Yüreğinize sağlık.
Sevgilerimle.
aşık ettin de beni kendine döndürdün eşekten düşmüş karpuza
Çok güzel. Aşk hangi yaşta gelir ise gelsin hiç çekinmeden alın içeri. Bir daha bulmak imkansızdır çünkü.
Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize
TÜM YORUMLAR (11)