Uyandırmam Severken Gel Uzan Da Yat

Uyandırmam Severken Gel Uzan Da Yat

Ey bir o yana bir bu yana dönüp döndürüp duran alımlı ve çalımlı güzel
aşık ettin de beni kendine döndürdün eşekten düşmüş karpuza

göz yaşlarımı akıttığım taşları sektirdim denizin üstünde
gidemedi yüz kulaçtan öteye de sövdüm gelmişine geçmişine ana avrat
iletemedim yüreğimin yangınını küllenmiş volkanı karlı dağlara ayaza
yanar ha yanar bağrımda bir od söndürecek yok bir damla suyum
bir gülersin bir gülmez seni bana anlatacak doğru dürüst yok bir huyun

yücelerine karlar yağmış dağların var mıdır bir patika geçidi
yoksa her baharda yeşillenen dallara çiçek açan toprağa hasret
nereye kadar sürecek vuslata ermeyen hasret sevgiye dostluğa barışa inat
oysa açık kollarım kuş tüyünden de daha sevecen rahat
gelebilirsin her zaman gel uyandırmam severken gel uzan da yat.

Ahmet Emer
Kayıt Tarihi : 16.8.2008 13:11:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Ne diyeyim ne edeyim a dostlar? Öğretmenlik yaptığım yıllardan Erzurumlular' dan bir deyim gelir usuma,' madem ele işte bele! ' Teneşir paklamadan! ..

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (11)

Ahmet Emer