gidip
kör karanlık bir akşama
gölgeni yolda bırakarak
keşmekeşliklerden sıyrılamadan
unutup
umuda vurgun yüreğimde
alın yazgılarına dökerek
kolu kanadı kırık duygularımla
uyanıp
düşünemeden an azlığını
çocukluğum çıkıyor karşıma
gençliğimin garipliğinden kedere
dayanıp
güneş doğarken ak saçlarıma
solurken çiğnimdeki havayı
vurma kurban olduğum bakışlarınla
boyanıp
seslerin dolaştığı akortsuzluklarda
gürültüleri çoğalan denizli sokaklarında
uyandırmağa kıyamam öpücük kondururum
11:19 12.04.2009ankara
Ozan EfeKayıt Tarihi : 12.4.2009 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!