Hiç uyanmasam diyorum uyuduktan sonra
Belki daha huzurlu bir dünya olurdu, belki de daha mutlu insanlar..
Var olmam düzene mi karşı anlamıyorum
Annemin yaşanası bir dünya diye yalan söylediğine inanmak istemiyorum.
Sanki her şey bana bir oyun
Sadece ben varım diye tüm bu huzursuzluklar..
Diyorum ya hiç uyanmasam, kapatsam gözümü ütopyamda bir ömür geçirsem.
Ölmek ne kadar kolay, arkanda bıraktıklarımsa katettiğim yol kadar.
Yarım kalmışlığımın son parçası da yarım artık
Kırmızıyı daha çok beğeniyorum şu saatten sonra YILDIM
Odamı kırmızı düşünüyorum şuan duvarlar kan ağlıyor
Şairin en sevdiği kısmı yazmak istiyorum, bırakamıyorum
Beş dakikalık şarkıya bunca yılı sığdırmam mümkün artık
Uçurumdaki hayallerime korkarak sarıldım korktuğum başıma geldi tanrım
Uyut ve uyandırma beni lütfen.
Kusursuz ailemdeki şu kusuru kaldır ki rahat etsin dünya tanrım..
Artık özür dilemelerim anlam kazansın istiyorum
Eminim ki bu sözcükleri daha olumlu kullanacak bir çocuk gelir yerime
Gitmek istiyorum...
Artık sokakta yürümek bile haz vermiyor bana anlayın
Geçmiyor artık günler Habercim.. Gerçekten geçmiyor günler..
Kaçmak istiyorum bir başıma.. Geçmiyor.
.
Gitmek çözüm değil desem de artık çözüm olduğuna inandım
Bir yer sızlıyor içimde şuan, sanırım korkak bir yalnızlık
Çok kötüyüm ben çok berbatım..
Senin huzurunda sana ağladığım için özür dilerim tanrım.
Kayıt Tarihi : 20.7.2020 07:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben mutluluğumu kaybettim onu da aldınız mahluklar....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!