Uyandırın güneşi Şiiri - Akadir Yaldızkaya

UYANDIRIN GÜNEŞİ

Uyandırın güneşi gecenin uykusundan
Çıkarın gerçekleri gayyanın kuyusundan
Aydınlansın hakikat karanlık kuytusundan
Sevgi dolsun insanlık yaradan sevgisinden.

Uyandırın güneşi aydınlatsın gafleti
Silsin kalplerdeki o dinmeyen nefreti
Bitirsin ruhlardaki aşka olan hasreti
Doldursun yüreklere sevgi denen hasleti.

Uyandırın güneşi hak selamı getirsin
Yalan ile riayı cehenneme götürsün
İnsanlığı kahreden acıları bitirsin
Hak'kın sevgi emrini tüm kullara yetirsin.

Uyandırın güneşi aydınlansın karanlık
Hiç bir yürek hiçbir kul yaşamasın viranlık
Bitsin tüm kötülükler keder bitsin bir anlık
Yeter huzura ersin can çekişen insanlık.

Uyandırın güneşi daha neyi bekliyor
Gecenin karanlığı ihanetler saklıyor
Dost bilinen gafiller katilleri aklıyor
Pusuya yatan düşman gaflet anı yokluyor.

Uyandırın güneşi uyansın büyük millet
Artık yakadan düşsün bu kahredici illet
Yolları kapamasın hiç bir güç hiçbir zillet
Boğacak kederleri inançla büyük millet.

Uyandırın güneşi vursun riyakar yüze
Yalanları eritsin gerçekler gelsin söze
Yüreğim Etna gibi gülüp geçiyor köze
Silkin ey şanlı millet neler oluyor bize.

Uyandırın güneşi şanımı hatırlatsın
İstanbulun surları zaferimi anlatsın
Şehitlerin nidası bütün arşı inletsin
Gelecek nesillere başarımı dinletsin.

Uyandırın güneşi ağlayan gözler gülsün
Derdi çeken gönüller artık murada ersin
Dile gelsin vicdanlar zulüme kale olsun
Şu çilekeş milletim artık huzuru bulsun.

Uyandırın güneşi dost düşman belli olsun
Sevgi bahçesindeki ayrık otları solsun
Dikenler arasında sevgi gülünü bulsun
Artık garip vatanım huzur mutluluk dolsun.

Uyandırın güneşi uyumasın bir daha
Küresel oyunlara yurdum olmasın saha
Hangi bedene sığar ruhlar kalkarsa şaha
Son sözü söylemedi yüce milletim daha.