Uyandır Beni , Bu Kabustan

Yavaş yavaş , incitmeden ,
Zifiri ve mevta kokan bu yerden ,
Uzaklara götür . .
Derin yamaçlardan , Kurtar beni .
Göm yüreğine ,
Gönlünde sır gibi sakla ,
Zambaklardan dökülen yapraklara ,
Sar beni . . .

Yüzüm şimdi kış , ve soğuk ,
Zaruri bir çocuk gibi dışarıdayım ,
Yarı aç , yarı tok ,
Tedirgin . . .

Gel uyandır beni bu Kâbustan ,
Yamalı yaram kanıyor ,
Cebimde sakladığım küf kokulu anılarımı ,
Kurutuyorum kızıl aydınlıkta .
Yorgunum sevgili , kırık dökük ,
Sancılarımla savaşıyorum ,
Gel uyandır beni bu kâbustan . . .