' meşk ile goncalanır derd-i cefa bana.
sensiz bir ömür binyıl cehennem reva bana'
İçimde salınan bir sevdaydın İstanbul
Şimdi tarumar etti ayrılığın yüreğimdeki depremlerle
Şarkılar söylenirdi Üsküdar'da
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta