Bir ömür rüyasıydı sanki
Uyandım!
Hiç yaşamamış gibi
Bomboş gibiyken ruhum
Dolan öfkelerle
Uyandım!
Konuşma ihtiyacı ile doluyken
Konuşamadım!
Acımazdı bedenim.
Üşümezdi soğukta kışta
Dil yarasıyla yaralandım.
Bir ömür rüyasıydı sanki
Uyandım!
Sahte gülüşleri nasıl anlamadım.
Tek buna yandım yandım.
Konuşma ihtiyacı ile doluyken
Konuşamadım!
Anlatamadım!
Bir ömür rüyasıdı
Uyandım.
Kayıt Tarihi : 31.12.2006 20:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!