uyandım gece yarısında
kül oldum sayıklarken
pür telaş korkarcasına
kan ter içindeyim titrek
yalnızlığımın sancısıydı
yüzüme ateşlerle dolan
zalım avcıdan ürkercesine
yalın durgun olmam gerek
gece ter kusuyordu nemden
fıslıtısı duyulmuyordu yelin
haziran yine bildiğini ediyor
gün doğmuş sönmüş direk
karşı camda yansıyordu ışık
sarmaşık sarmış karmakarışık
bugünler nedense aklım dolaşık
yoğunluğum curaya durdu erek
07:20 25.06.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 25.6.2009 07:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!