Uyandım ey gönül Şiiri - Mikdat Bal

Uyandım ey gönül vücut yoruldu
Yeter sus, bıktırdın dinlemiyorum
Boş hayale daldın hasat görüldü
Göz yaşım döktürdün, inlemiyorum

Hayat baştan alıp sona getirdi
Ömür takvimimi yedi bitirdi
Kaprislerin bana neler ettirdi
Dünyamı yıktırdın şenlemiyorum

Ben sensem, sen bensen, sorun ne idi?
Bunca eziyetler kârın ne idi?
Acaba benimle zorun ne idi?
Ne diye çektirdin anlamıyorum

Ben seni şımarttım yüz vere vere
Zulmettin yarama tuz sere sere
Verdiğin zararı göz göre göre
Bir tavır taktırdın önlemiyorum

Yazık neler ettin kendi özüne
Daha kanmam artık hiç bir sözüne
Heyhat senin gibi dostun yüzüne
Kızgınca baktırdın ünlemiyorum