Uyandım bir sabah sildim terimi
Dedim ne derin bir uyku
Ne hazin bir düştü bu böyle
Baktım camdan dışarı
İrkildim bir ara belki biraz korkarak
Neydi bu birden
Ateşe verdi kalbimi
Masum değilim biliyorum
Yitik bir şehrin umudundayım
Bu arzu beni yer yer bitirir
Ben her seher düşümde
Dereleri ovaları
Ararım yersiz
Sessiz
Ve kimsesiz
Bulamam biliyorum
Kahreder üç bahar eskisi
Kalın bir defterde gizli
Matemimi deşerim
İnleyen şarkılara
Boşalan şişelere
Akan gözyaşlarına
Bin sancımı gizlerim
Sel gibi bir akışta incilerim savrulur
Ben düşlerimi yitirmişim
Kimselere diyemeden
Bilemeden
Kaç bahar eskidiğimi
Sab´r ile yatıyor
Sab´r ile kalkıyorum
Ufukta kızaran matemiyle gurubun
Ben her saniye mazilere göçüyorum
Tanrım bu azabı
Benim için yaratmış
Kızamam edemem
Her ne cisme büründüysem
Ben her sabah aynaya
Bakarda bilemem
Kendimi…
Mayıs 2005
Emre AktasKayıt Tarihi : 13.4.2008 15:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)