UYANDIM
Gecenin bir vakti;
Hiç kimsem yok diye rüyamda ağlarken,
Ezanın sesiyle hayata uyandım...
Boşu boşunadır ağlamam o varken,
Deyip yatağımdan dosdoğru doğruldum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta